ऐसे एसजी वाडकराने सांगीतले त्याउपरी बापोजी वाडकरास विचारिता बापुजी बोलिला जे तीनी पिढ्या आपण इनामतीचे सेत व घरठाण वीस हात व वीसा टकेचे कुणबावियाचे सेत इतके आपले आजे यासी समजाऊन आणिले यावरी चाळीस पनास वर्षे सदरहूप्रा। इनाम व घरठाणा व कुणबावियाचे सेत खात आहो हे खरे ऐसे दोघानी करीना सांगितलियावरी समस्त गोतानी हरदो वादियास विचारिले जे बापुजी वाडकर इनामतीचे सेत व घरठाणा व कुणबावियाचे सेत खातो हे हमशाही गावगनाचे पाटीलास दखल आहे की नाही त्यावरून दोघे वादे बोलिले जे हमशाही पाचा सा गावीचे पाटील वाडकर ते हि भाऊ होते त्यास व मौजे मा।रीचे बलूतेयासी ठावके त्यावरून गोतानी हरदोजणास विचारिले की हमशाही गावीचे पाटील व मौजे मा।रीचे बलुतेपैकी जे गावी हाजीर असतील ते गोही देतील त्याचे गोहीस राजी आहा की नाही त्यावरून दोघे वादे सिवधडे पाटीलाचे व मौजे मा।रीचे बलूतेयाचे गोहीस रजावद होऊन राजीनामा लेहोन दिला जे सिवधडे पाटील व गावीचे बलूते जे शफतपूर्वक गोही सागतील त्याप्रमाणे वर्तोन त्यास नामुकुर होऊन तरी दिवाणचे गुन्हेगार गोताचे खोटे ऐसा राजीनामा लेहोन दिल्हा त्यावरून रा। तिमाजी यमाजी मु॥ न्यायाधिशयानी रा। अनाजी जनार्दन सुभेदार प्रात वाई याकडे कागद लेहोन देऊन हरदो वादेयास सुभेदाराकडे पाठविले जे श्री कृष्णातीरी हमशाही सिवधडे पाटील व मौजे मा।रीचे बलूते याचे गोहीस हरदो वादे राजी जाले आहेत तुह्मी माहालचे सुभेदार आहा हमशाही पाटील व बलूते मिळऊन श्रीकृष्णातीरी शफतपूर्वक गोही विचारून लेहोन पाठवणे त्यावरून हरदो वादे सुभेदाराकडे गेले मोनिलेनी मौजे बोरगाऊ खुर्द ता। जोरखोरे येथे
येणेप्रमाणे गोत मिळऊन त्याचे माथा श्री ची शफत घालून विचारिले जे सत्य काय ते सागणे त्यावरून अवघियाचे मते कमा माहर व रामा माहर व खेला माहर व नागोजी घडसी मिरासीदार मौजे मा।रयाचे माथा श्रीची शफथ घातली यानी गोही सागीतली जे बापुजी वाडकर याचा आजा नादगावी होता तेथे एसजी पा। व निलोजी पा। वाडकर मौजे मा।र व भिकमाबला व भिकनाक माहर मौजे मजकूर इतकीयानी समजाऊन चिखलीस आणून विसा टकेचे सेत व इनामाचा टुकडा व घरठाणा वीस हात इतके देऊन त्याची समजाविसी करून गावास आणिले त्या तागाईत बापुजी वाडकर याचा आजा व बाप व बापुजी वाडकर ऐसे खात आले आहेती परतु यानी तकसीमदार ह्मणुन समजाविला की काय ह्मणुन समजाविला आहे आपणास कळले नाही ह्मणोन गोही दिल्ही म्हणुन रा। अनाजी जनार्दन सुभेदार प्रात वाई याचा कागद थळ मजकुरी हाजीर मज्यालसीस गोतानी वाचून मनासी आणिला कलम १