मराठ्यांच्या इतिहासाची साधने खंड सोळावा (शिवकालीन घराणी)

लेखांक ५६.

श्री.
१६५९ मार्गशीर्ष वद्य २.

''राजश्री नारायणजी जुंझारराऊ मरळ देसमुख र्ता। कानदखोरे गोसावी यास :-

॥ ε अखंडितलक्षुमीअलंकृत राजमान्य स्ने॥ रामाजी आपाजी व भानजी तुकाजी प्रभु देशपांडे ता। मजकूर सु॥ समान सलासीन मया अलफ. कारणे सूवादपत्र तुह्मास लेहोन दिधले ऐसे जे, मौजे पाबे व धानेब ता। मा। हे दोन गाव देशमुखीचे इनाम आहेत. त्यास मौजेमजकूरच्या हकाचा कजिया तुमचा व आमचा होता. तुह्मास व आह्मास किले सिंहगडच्या मुकामी राजश्री पंचसचिव स्वामीनीं आणून, कतबे दोघांचेहि घेतले. ऐसीयास तुह्मी व आह्मी परस्थळीं जाऊन वाद सांगावा हे विहित नाही. त्याजकरितां आपले संतोसें आपण समजलों. बि॥

एणेप्रमाणे तिही कलमांचा तह केला आहे. तेणेप्रमाणे तुह्मी व आह्मी परस्परे आपले वतन अनभवावे. जो कोणी आपले वौसीचा होत असतां ए गोष्टीस हिलाहरकत करील, तो दिवाणचा गुन्हेगार. गोताचा अन्याई. शक १६५९ पिंगलनाम संवत्सरे मार्गसीर वद्य द्वितीया इंदुवासरे. हे सवादपत्र लेहोन दिल्हे. सही छ १५ साबान.''

बिकलम रामाजी आपाजी देशपांडे ता। मजकूर

साक्ष .