खोक १ [ क्षवकरणं (टु ) क्षु-शब्दे ] खोकणें

-२ [ क्षु २ शब्दे (क्षु+ करणें = खोकणें ) ]

-३ [ क्षु २ शब्दे ( चोक्षूयते । चोक्षोति । खोकतो )]
वैदिक काळांतील प्राकृतांत 'क्षो' चा अभ्यास होई.
( खोक्षोति । कोक्षोति । खोखोतो । खोकतो )

-४ [ खु १ शब्दे - खोख् । अभ्यास ] ( खोख २ पहा )

-५ [ खु- खोखु ] इतर रूप-खोख १.

खोख १ [खु - खोखु ] ( खोक ५ पहा )

-२ [ खु - खोख् ] उ०-खो खो हसणें. इतर रूप-खोक ४.

खोखाय १ [ खल् १ शब्दे ( खोख्यते = खोखावतो )]

-२ [ खु-अभ्यास खोखूय् ] मोठा जड पदार्थ पडल्यासारखा आवाज होणें.

खोच १ [ कुच् १ कौटिल्ये { कुच् = कोच् = खोच } ] इतर रूप-खोंच ३.

-२ [ कुच् १ कौटिल्ये ] इतर रुप - खोंच २.

-३ [ कुत्स् १० अवक्षेपणे { कुत्स् = कोरस = खोच }] उ०-खोचून बोलणें.

-४ [ क्रुध् ४ क्रोधे । क्रुध् = ऋथ्य = कुज्झ = खोच }] रागावणें. उ-ते मनीं खोचला.

-५ [ खच् ९ बन्धने खच्याति, खौनाति { खञ्च = खोच }] अटकवणें.  उ०—कडोसरीस सुपारी खोचणें. इतर रूपें-खोंच १, खौ १, खोव २, खव ३

-६ [ खुज् १ स्तेयकरणे खोजति ] उ०—कडोसरीस चार पैसे खोचून आहे.

खोंच १ [ खर्च ९ बन्धने ] खोंचणें. ( खोच ५ पहा )

-२ [कुंच् १ कौटिल्ये ] ( खोच २ पहा )

-३ [ कुच् १ कौटिल्ये ] ( खोच १ पहा )

खोंचट [ कुर्च + चद् १० भेदने ( द्विधातुसंयोग )  { कुर्चचट = कोच्चट = खोंचट }] जोडून ओढणें.

खोचल [ क्रुंच् १ कौटिल्ये, अल्पीभावे | कुंच = कोच = खोचर = खोचल }] बारीक करणें, दाबणें, चुरडणें. इतर रूप-खोंचल.

खोंचल [ क्रुंच् १ पीडायाम् ] ( खोचल पहा )