घास [ तृणं स्यादर्जुनं घासे ( हेमचंद्र-निघंटुशेष-संवत् १२०८ ] (ग्रंथमाला)

घासानिघास [ घासः निघासः = घासनिघास ]

घासाघीस १ [ (हन्) जिघांसा जिघृक्षा (ग्रह्) = जिघांसा + जीघीषा = घाँसाघीसा ] slaying and clasping.

-२ [ जिघांसा (हन् desi ) + जिघीषा (हि to throw) = घासाघीस ] killing and throwing

घासारी [घर्षणकारिन् घासारी ] रत्नें घासणारा.

घिवर [घृतपूर =घिअऊर = घिऊर = घिवर] घिवर किंवा घृतपूर हें एक पक्वान्न असे. घृतपूरो गुरुः वृष्यो ( शार्ङधरसंहिता )

घीवर [घृतपूर (वैजयंती कोश) = घिऊर = घिवर]

घुंघुर्डा [ घृंङ्घृंङ्कीटकः = घुंघुर्डा ]

घुटी [ घृष्टिः = घुटी ] साहाणेवर घासून केलेलें औषध.

घुरम्याव् [ गुर्+ मीम् ] (गुरम्यांव् पहा)

घुस्सा १ [ गुध्-घुत्सा = घुस्सा. गुध् to be angry) ]

-२ [ गुत्सः (रोषः) हेमचंद्र-उणादिगणाविवृत्तिः ] घुस्सा आला म्ह. रोष झाला.

घूस [ गुहाशया = घूस ] बिळांत राहणारी.

घृतकल्या मधुकल्या - हे शब्द छांदस आहेत. त्यांचीं मूळ रूपें घृतकुल्या मधुकुल्या. कुल्या नाम नदी. घृतकुल्या म्हणजे तुपाची नदी, सडकून तूप. मधुकुल्या म्हणजे मधूची नदी, पुष्कळ मधु. घृतस्य कुल्या. माध्यंदिनीय वाजसनेयसंहिता ६-१२ (भा. इ. १८३३)

घेइजे [ गृण्हीयाम् किंवा गृह्येयम् (कर्तरि किंवा कर्मणि विधिलिङ्) ] (शा. अ. ९ पृ. १ )

घओं ये, घेइजे, घेइज = घेववें = गृह्येत ( लिङ्चा इ मराठींत ये होतो व आज्ञार्थक घेओंच्या पुढें तो येतो. ह्याचा अर्थ असा कीं, वैदिक Injunctive ला इ हें शक्यार्थक क्रियापद जोडलें जातें. म्हणजे लिङ् हा injunctive + इ धातू यांचा जोड आहे.

घेघे, घेघे मारणें [ हन् हन् = घे घे मार ] to strike and beat vigorously and violently.

घेरा [ गृहीतक =घेरअ =घेरा ] घेरलेला भाग. (स.मं.)

घेरी १ [ ग्राहिः ] (धातुकोश - घेर ४ पहा)

-२ [ ग्लै = ग्रै = गेरे = घेरी-)
घेरी म्हणजे अत्यंत ग्लान होऊन जाणें. (गाळण पहा)