निच्छिबींवरून लिछिविदेश ऊर्फ नेपाल. खसांवरून खाशिया. द्रविडांवरून द्रविडदेश. त्याचप्रमाणें करणांवरुन व नटांवरुन करणनटदश हैं देशवाचक नांव निघालेलें दिसतें. न चा ण होऊन - करणनट = करणणट असें रूप झालें. आणि स्वाथें क प्रत्यय लागून, करणाटक असें रूप बनलें. करणाटक म्हणजे करण व नट ह्या व्रात्य क्षत्रियांचा देश. करणाटक ह्या शब्दाचें कन्नड असें कानडी रूप आहे. तें तर

                                               १ करणनट =
                                               २ करण्णट =
                                               ३. कण्णड =
                                               ४ कन्नड
अशा परंपरेनें बनलेलें दिसतें. कन्नड हा शब्द मूळचा अव्युत्पाद्य शब्द नाही; उघड उघड साधित शब्द आहे. करण व नट लोक ह्या प्रांतांत वसाहत व राज्यें करावयास आल्यापासून कर्णाटक, कन्नड हें नांव ह्या प्रांताला मिळालेलें दिसतें. रामायणांत व महाभारतांत तुंगभद्रेच्या भोंवतालील प्रदेशास करणाटक, कन्नड हें नांव नाही; निराळेच नांव आहे.

करण शब्दावरून करणगांव, कर्णोलि, करणूल (र) व नट शब्दावरून नडिया, नाडियाद, नाटोर हीं देशनामें, पुरनामें, पल्लीनामें व ग्रामनामें झालेलीं आहेत. (भा. इ. १८३२)

कर्णोली - करण. (कर्णाटक पहा) 
कर्‍हाड = कहरट्ट. (वर्‍हाड पहा) 

कर्‍हाडें - सं. प्रा. करहाटक ( करभवाटकं ). कुलाबा. (शि. ता.)

कर्‍हें - करभ ( उंट) - करभकं. खा इ

कलापुर - करकपुरं. खा व

कलाली - कोल (लोकनाम ) - कोलपल्ली. खा म

कल्याण - सं. प्रा. कल्याणी. धारवाड, पुणें, ठाणें. (शि. ता.)

कल्याण - कोल (लोकनाम ) - कोलवनं. खा म

कल्याणपुर - सं. प्रा. कल्याणी. बडोदें, कच्छ, काठेवाड. ( शि. ता.)

कल्याणें - कोल ( लोक नाम ) - कोलवनकं. २ खा म

कल्याणें - सं. प्रा. कल्याणी. खा (शि. ता.)

कल्हाट - कल्यवाटं (चांगली वाडी). मा

कवटळ - कपित्थपल्लं. ४ खा व

कवराळ - कवरी (तिळवण) - कवर. खा व

कवलाणें - कमलवनं. २ खा व

कवळीथ - कवरी (तिळवण)-कवर-कवरीप्रस्थं. खा व

कशाळ - कशेरु (ग्रामं. कशेरु = नागरमोथा. तो जेथें फार पिके तें गांव). मा