उदिम [ उत् + यम् १ उपरमे ] उदिवणें. ( उदिच पहा )

उदिव [ उत् + यम् १ उपरमे ] उदिमणें, उद्यत = उदित, उद्यत + ल = उदैला.
उ.- हे संग्रामीं अति उदित । जाले असति कीरु समस्त ।। परि आपणयां उचित । केवि होये ॥ ज्ञा. १-११४. इतर रूप

उदिप [ उत् + दीप् ४ दीप्तौ; { त् + द् । = द्द = द }] प्रकाशित असणें - होणें. इतर रूप-उद्दीप

उदे १ [ उत् + इ २ गतौ ] वर येणें, उगवणें.

-२ [ उत् + इ २ गतौ { त् = द् + इ = दि = दे } ] उत्पन्न होणें, प्रकाशणें, कर्मणि - उदीयते = उदेजे. निष्ठा उदित + ल = उदेलें.

-३ [ उद् + इ २ गतौ ] नजरेपुढें आणणें, उजेडांत आणणें. उ.- जुनी पोथी अमृतानुभव ४५०

-४ [ उद् + इ २ गतौ ] वर येणें.

-५ [ वद् - उदित ( ना.) ] उ.- अशी वाचा उदेली = बोलली गेली.

उदेग [ उत् + विज् ६ भयचलनयोः; { उत् + विज् = उद् + इज् = उदेज् = उदेग । त् = द्। ज् = ग् } ] दुःख होणें, उद्वेग होणे.

उदेज [ उत् + एज् १ दीप्तौ; { त् = द् } ] वर येणें, उगवणें. उ.- सूर्यो उदेजे - सूर्य उगवतो.

उदैज [ उत् + आ + एज् १ कंपने ] हलणें, हालचाल करणें. उ.- मग शाखांचेनि आंगभरें । लवौनि गुंपति परस्परें॥ गुणक्षोभाचें चारें । उदैजति ॥ ज्ञा. १५-१५२

उद्गद १ [ उत् + गद् १ भाषायाम् ; { त् = द् } ] मोठ्यानें बोलणें.

-२ [ उत् + गद् १० देवशब्दे, गर्जने { त् = द् } ] खवळणें.

उद्गर [ उत् + गृ ९ शब्दे; { त् = द् } ] बोलणें ( उद्गार २ पहा )

उद्गार १ [ उत् + गृ ९ शब्दे; { त् = दु । वृद्धि } ] बोलणें.

-२ [ उत् + गृ ९ शब्दे; { त् = द् } ] बोलणें. इतर रूप - उद्गर

उद्दीप [ उत् + दीप् ४ दीप्तौ; { त् + ६ } ] प्रगटणें.
उ.- कां तारांगणीं लोपावें । सूर्यकांते उद्दीपावें ॥ कमलीं विकाशावें । जावें तमॆं ॥ ज्ञा. १४-२९४ | ( उदीप पहा )